Czemu on jest taki dla mnie?

Co ja mu robię....

-Pfff-prychnelam niezadowolona kręcąc się na łóżku.

Weszłam na stronę szkoły do której będę chodzić w tym roku i uśmiechnęłam się do siebie, gdy okazało się, że to najlepsze liecdum w tym mieście.

Zaczęłam przeglądać zdjęcia, gdy nagle natrafiłam na zdjęcie Nikolaja z pierwszej klasy.

Był inny....miał czarne włosy kolczyki w uszach, ciemne ciuchy.

Wgóle nie przypominał tego Nikolaja, który jest teraz.

Usłyszalam pukania do drzwi na co drgnelam całym ciałem z przestraszenia.

-Jesten obrażona!-krzyknęłam, i po chwili usłyszałam, że ktos wchodzi do pokoju,

Nie robiąc sobie nic z tego dalej przeglądałam stronę szkoły.

-Przepraszam-uslyszalam Nikolaja na co moje serce od razu szybciej zabiło.

-Spoko-powiedziałam i spojrzałam na niego z dołu.

Wstałam z łóżka i ruszyłam do łazienki chcąc załatwić swoje potrzeby, Ale gdy wyszłam w pokoju już go nie było.

Jasne.... Idź sobie idioto. Zostaw mnie tu samą.

Spierdalaj...

Usiadłam przy biurku i wkręciłam numer do pani Tatiany.

-halo?-usłyszałam w słuchawce.

-Czesc Tatiano-powiedziałam uśmiechając się do telefonu.

-Czesc kochanie, coś się stało?-spytała.

Przeczuwałam, że się uśmiecha.

-Tak, bo jest szkoła niedługo i chciałam iść na jakieś zakupy-zaczelam mówić, lecz.mi przerwała.

-A tak!-krzyknela entuzjastycznke i zaśmiała się-przesylam ci na konto pieniądze ile chcesz?

-Nie wiem. Ile będziesz mogła Tatiano-odparłam kręcąc się dalej na krześle.

-Dobrze już wysyłam ci pieniądze na konto, uwazajcie tam na siebie-odparła.

-Wy też papa-powiedziałam i rozłączyłam się.

❤🌸❤🌸❤🌸❤🌸❤🌸❤🌸❤🌸

Hej kochani😘😘😘

Niestety nie wiem kiedy napisze dla was kolejny rozdział.

Najprawdopodobniej pojawi się on w przyszłym tygodniu w poniedziałek...

Przepraszam😔😔😚