Po zjedzony śniadaniu poszłam sobowtórem na górę tym razem do pokoju Nilolaja.

Zapukałam, lecz nikt mi nie odpowiadał, więc postanowiłam wejść do środka, lecz wpadłam na kogoś.

-Hej hej-powiedział z hytrym uśmieszkiem na twarzy.

-Wpadłam żeby ci powiedzieć, że wychodzę-powiedziałam odsówając się od niego.

Teraz dobrze widziałam jego klatkę piersiową i twarz.

Nie ma na sobie nic prócz ręcznika nisko na buodrach

-Jasne-powiedział obojętnie i gdy chciałam się wycofać on chwycił mnie  za przed ramię i popatrzył mi w oczy-nie znasz okolicy, musiałbym z tobą  iść kochanie.

Prychnęłam na jego słowa i wyrwałam się z jego uścisku.

-Poradze sobie-powiedziałam idąc sobowtórem w stronę schodów.

Czułam na sobie jego wzrok, tak bardzo wyraźny.

-Zaczekaj!-krzyknął biegnąc do mnie-Wiem zachowałem się jak ostatnia świnia, Ale no proszę cię daj mi chociaż przeprosić cię za to.

-Okej-powiedziałam przewracając oczami.

-Dziękuję, oprowadzę cię po okolicy i pokaże najlepsze miejsca-powiedział uratowany całując mój policzek-Czekaj w kuchni-odparł odchodząc do swojego pokoju.

Uśmiechnęłam się lekko pod nosem i zeszłam schodami na dół do kuchni.

Usiadłam przy blacie i zaczęłam przeglądać Facebooka, Instagram i inne takie duperele.

Uśmiechnęłam się gdy zobaczyłam uszykowanego bruneta.

Miał na sobie granatowe krótkie spodenki do kolan oraz opinającą czarne koszulkę i czarne trampki na nogach.

Poczułam motylki w brzuchu.

Dziwne...pierwszy raz coś takiego czuję.

-Morzemy iść-powiedział wchodząc do kuchni.

-Najpierw to zjedz-wskazałam mu na omlet na co on się szeroko uśmiechnął.

-Ooo-powiedział podbiegając do mnie jak mała dziewczynka, na co się zaśmiałam-pomyślałaś o mnie-odparł całując mój policzek-dziękuję.

Zaśmiałam się i popatrzyłam na bruneta, który jadł omlet.

❤🌸❤🌸❤🌸❤🌸❤🌸❤🌸❤🌸

Moi kochani. Kolejny rozdział już jest.

Dziękuję za gwiazdki i wyświetlania😘😘😘

Po jutrze pojawi się kolejny rozdział❤