darktember, turukr, 3/5

   Musi przyznać, że Iryna walczy naprawdę dobrze. Odparowywanie jej ciosów sprawia mu pewien trud. Wzbudza w nim to podziw.

   Zmęczenie jednak daje górę i w końcu Irynie udaje się wytrącić miecz z jego ręki. Kobieta uśmiecha się zwycięsko.

   Sadik pada przed nią na kolana.

   – Jakieś ostatnie słowa? – pyta go, podpierając ostrzem jego podbródek. Patrzy na nią. Wygląda zabójczo ze zdyszanym oddechem i rozciętym przez niego policzkiem.

   – W sumie to nie takie złe – mówi – zostać pokonanym przez ciebie. – Nie czuje żadnego wstydu.

   Prycha z lekkim rozbawieniem. Unosi miecz i zręcznym ciosem odcina Sadikowi głowę. Krew obryzguje jej twarz.

   Tym razem wygrywa.