santader, portuk, 2/4

Wahał się, czy go zapraszać. Mogło to niekorzystnie wyglądać, jednak ostatecznie się przełamał.

   Kiedy Afonso szedł obok Arthura, serce biło mu równie szybko, gdy zaproponował mu wspólne wyjście. Jego nieśmiałość zaczynała go frustrować.

   – Afonso.

  – Co? – spytał nieprzytomnie.

   – Taniec. – Arthur spojrzał na niego oczekująco.

   – Aaa, tak, jasne. – Niezgrabnie wyciągnął ręce, by położyć mu je na pasie i ramieniu. Muzyka cicho grała, a Afonso zdał sobie sprawę z ciepła na swoich policzkach. Czuł na sobie świdrujący wzrok Arthura, jednak taniec przebiegł spokojnie.

   Gdy bal się skończył, poszli razem do dormitorium.

   Jednak najlepszą częścią było to, kiedy poczuł na swoich ustach usta Arthura.