~~~
YUI
~~~

Znowu śnili mi się oni.

Czterej mężczyźni. Stali w cieniu nocy i choć nie widziałam ich oczu, czułam że mnie obserwują. Negatywna energia, mroczne serce i brak duszy przyprawiały mnie o ciarki. Mocny zapach siarki zawrócił mi w głowie.

Drżę. Chcę uciec, ale moje nogi jakby wrosły się w ziemię. Chcę krzyczeć, ale głos ugrzązł mi w gardle. Boję się jak nigdy dotąd. Chyba wiem co się stanie. Niestety po raz pierwszy w życiu nie jestem w stanie tego zmienić.

Moje moce przy nich słabną. Odwaga i pewność siebie też.

Nagle zaczynają się poruszać. Są bardzo szybcy. Nie jestem w stanie wychwycić ich nawet największych ruchów.

Moje serce bije strasznie szybko. Nie mogę go spowolnić. Przez nierówny i szybki oddech brak mi tlenu.

Nagle włamują się do mojej głowy. Przeszywa ją ogromny ból. Upadam na kolana.

Słyszę szepty demonów, ale nie jestem w stanie zrozumieć słów.

Nie trwa to długo.

Jeden z nich staje za mną.

- Już nie długo, wasza wysokość. Nie długo się spotkamy.

Wstałam.

Godzina 2.

Zeszłam z łóżka nadal lekko drżąc.

Ten sen nawiedza mnie od 2 lat.

- Co się stało, Yui? - spytał sennie Ayato.
- Obudziłam cię? Przepraszam.
- To znowu ten sen?

Lekko skinęłam głową.

- Muszę się trochę przewietrzyć.
- Ok. Wracaj szybko.

Zasnął.

Wyszłam z rezydencji do ogrodu, a wcześniej ubrałam się.

Zamknęłam oczy i zaczęłam przechadzać się różanymi alejkami, cicho nucąc piosenkę.

- Czy to Różane Wiatry, wasza wysokość?

Ten głos. Z mojego snu.

Stanęłam jak wryta.

W cieniu nocy stali oni.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Proszę o komentowanie. 💘💘