Poszedłem do jej mieszkania i zapukałem do drzwi. Otworzyła je kilku sekundach. Uśmiechała się promiennie, ale kiedy mnie zobaczyła, jej uśmiech zniknął. Wyglądało na to, że kogoś oczekiwała, a tym kimś nie byłem ja.

- Katie, jest mi tak przykro. Żałuję każdego słowa, które powiedziałem. Naprawdę. Zrobię wszystko, abyś mi wybaczyła. Tak bardzo za tobą tęsknię... - 

- Teraz mówisz mi, że tego żałujesz? - przerwała mi, zadając pytanie. - Kiedy zerwaliśmy, starałam się obserwować ciebie, ponieważ chloernie się o ciebie martwiłam i kochałam cię, ale cię to nie obchodziło, ponieważ zawsze widziałam dziewczyny wchodzące do twojego mieszkania.

- Wtedy zdałam sobie sprawę, że naprawdę powiedziałeś to, co myślałeś.