- Nareszcie. Mam już pawie wszystkie informacje na ten temat! - powiedziała uradowana postać. Siedziała w ciemnym pokoju ze stosem papierów, akt i innych tego typu na biurku. Przeglądała je wszystkie z zapałem w słabym światle lampki nocnej. Nagle do pomieszczenia weszła druga, zdecydowanie wyższa i starsza postać.

- Serio masz już wszystko? - odezwała się nagle

- Tak. Ale wczoraj jak wykradałem ostatnie akta, to ta stara prukwa, Pochylona prawie mnie przyłapała

- Nie mów tak o niej. 

- Ale jest stara!

- Ale... Dobra, nie ważne. Pokaż co zebrałeś - teraz obydwie postacie ślęczały nad papierami i analizowały wszystko.

Tymczasem w twierdzy Bad Guys, Nighmare szukał w szufladzie papierów z kilku misji, które akurat potrzebował uzupełnić. Nie było nic. 

- Pewnie zniosłem je do archiwum - stwierdził Koszmar i przeteleportował się w wcześniej wspomniane miejsca. Jednak tam też nie mógł ich znaleźć. Ba! Brakowało ogromnej ilości papierów. Wkurzył się niemiłosiernie, a kiedy przypomniał sobie, że tydzień wcześniej, Pochylona robiła tam porządki, tepnął się do jej pokoju. Zmierzył wzrokiem Pochyloną, która właśnie coś pisała na komputerze. zajrzał jej przez ramię i przeczytał kawałek

"Wkurzył się niemiłosiernie, a kiedy przypomniał sobie, że tydzień wcześniej, Pochylona robiła tam porządki, tepnął się do jej pokoju. Zmierzył wzrokiem Pochyloną, która właśnie coś pisała na komputerze. Zajrzał jej przez ramię i przeczytał kawałek"

- Co jest kurw@!? - Spytał z niedowierzaniem, a Pochylona po prostu wyłączyła Wattpada i spojrzała na niego

- Night. Nie wnikaj i po porostu powiedz czego twa nędzna dusza oczekuje ode mnie

- Wnikać będę. Ale najpierw powiedz mi, gdzie do cholery podziały się akta. Znaczna większość. Archiwum jest prawie, że puste!

- Szczerze? Też nie mam pojęcia - Chciała dodać coś jeszcze, ale Nighmare owinął mackę wokół jej szyi.

- Nawet mnie kurw@ nie denerwuj! Miesiąc temu jeszcze tam były, a ostatnią osobą, która tam była, to ty. Tydzień temu! - Warknął, a Pochylona wydała z siebie tylko żałosny stęk, próbując wziąć wdech.

- Ale... był... inny... - Wydukała z siebie dziewczyna, a zaintrygowany Koszmar puścił ją. Dał jej chwilę na unormowanie oddechu, a potem znów zaczęła mówić - Był tam też ktoś inny. Kiedy sprzątałam, widziałam, że błysnęło jakieś czerwone światło. Zanim dobiegłam na miejsce, znów się pojawiło, a części akt już nie było

- Czemu wcześniej nie powiedziałaś do cholery? Pewnie dlatego, że to kłamstwo wymyślone na poczekaniu. Gdzie je schowałaś?

- Serio mówię, że ich nie mam! Daj mi spokój  - otwarła pod nim portal i wpadł do pokoju Horrora. Z nim odbył podobną rozmowę, ale kanibal też nic nie wiedział.

Tym sposobem obszedł wszystkich członków Bad Guys. Nikt rzekomo owych dokumentów nie posiadał. No ale ktoś musiał je mieć! A nikt  poza twierdzy nie miał do nich dostępu. 

- Kto jest zdrajcą? - Niestety Nighmare nie mógł nic wymyśleć. Usiadł zrezygnowany na łóżku w swoim pokoju i dla odprężenia wszedł na UnderNet. Pierwsze co mu się rzuciło w oczy, to zdjęcie dokumentu, o którym zrobiło się dość głośno. Sprawdził.

- Przecież to Wyrok tej idiotki! - Natychmiast sprawdził, kto to wstawił. Miał nadzieję, że osoba, która ma wyrok, ma też resztę papierów. Niestety. Dodane z anonimowego konta i bramki UnderNet'owej.  Ale przynajmniej teraz miał pewność, że to nikt z twierdzy i jednak ktoś zdołał się przedostać.

W między czasie Pochylona zdążył już zajść do baru. Obsługiwała klientów, który w znacznej większości łypali na nią wilkiem. Zmartwiło to nieco dziewczynę, bo nie wiedziała co może być tego powodem. Nie wiedziała, bo zwykle wchodziła na internet z powierzchni. Rzadko zaglądała do tego podziemnego.

- Hej, tak nudno ci w życiu było, że znów problemów zaczęłaś szukać? - Odezwał się głos za plecami dziewczyny, która aż podskoczyła ze strachu. Odstawiła szklanki na drewnianą półkę i odwróciła się

- Someone. Błagam nie strasz mnie tak następnym razem. - powiedziała z uśmiechem na ustach

- Nie zmieniaj tematu. - To powiedziawszy pokazała barmance zdjęcie, które wpłynęła do UnderNet. Pochylonej serce na chwilę stanęło. Oddech spowolnił, a cały świat zawirował. Coś, co ukrywała tak długo i dokładnie. Wydało się. - Po twoje minie wnioskuję, że jednak cię tak bardzo nie pogrzało i wstawił to ktoś inny

- A żebyś wiedziała... Ale teraz wiem, czemu wszyscy tak na mnie patrzą spode łba... Zabiję tego, kto to zrobił. - Powiedziała zbójczyni z udawanym spokojem.

- Pochylona. Ogarnij się. Powinnaś najpierw dojść do tego, KTO to zrobił.

- Tak, wiem. Dzięki za pokazanie mi tego. Podać coś?

- Nah, daruję sobie. Lepiej powiedz co zamierzasz zrobić

- Poczekam na jakiś błąd, czy potknięcie osoby, która to zrobiła i spróbuję znaleźć po IP, czy coś w ten deseń. Jestem niespełnionym hackerem, coś wykombinuję. - Odpowiedziała niepewnie i w między czasie zaczęła przygotowywać trunek dla następnego klienta

- Zawsze wymyślasz na poczekaniu. Nie zbyt dobra strategia, ale nie wiedzieć czemu, prawie zawsze wychodzisz cało. Może tym razem ci się nie uda i zaczniesz używać więcej rozsądki i planować. A teraz nie pozostaje mi nic innego jak życzyć ci powiedzenia - I z tymi słowami zniknęła. Zapewne do jednego ze swoich AU.

Późny wieczór. Już właściwie noc. Pochylona wróciła do pokoju i zastała tam dwójkę dzieci. Vikore i Cokus. Siedzieli na jej łóżku z jakimiś papierami w rękach.

- Czego chcecie i co tu robicie o tak późnej porze. Podejrzewam, że rodzice nie wiedzą o tym, ze tu jesteście.

-Wyjątkowo wiedzą. Bo jesteśmy tu w ważnej sprawie - zaczęła Core

- Miał to załatwić tata, ale nie dał rady, a mama nie chciała się mieszać - dokończył Vikore

- No to o co chodzi? - spytała najstarsza z nich. Vikore podał jej kartkę. Okazał się to być jej wyrok. - Skąd to masz gówniaku!

- Z-znalazłem. I pokazałem tacie, a on powiedział, że trzeba ci to oddać pruk... Ciociu - Vikore kłamał perfekcyjnie, chodź nie we wszystkim.

- Zgadza się. JA tu jestem tylko po to, żeby się nie zgubił i wrócił do domu. - Cokus faktycznie trzymała pieczę nad bratem, ale przede wszystkim była jego alibi i potwierdzaniem. Ale o tym szczególe wiedziała tylko ich dwójka. 

- Niech wam będzie. - Pochylona zabrała dokument - A teraz jazda do domu. Wiecie która godzina?!

- Dobranoc ciociu. Młody, otwieraj portal - Powiedziała Cokus, a jej brat posłusznie to zrobił. Rozbłysło czerwone światło i pokazał się portal. Obydwoje szybko przez niego przeszli, a Pochylona nie odrywając wzroku rzuciła tylko coś na pożegnanie. Odłożyła wyrok za okładkę Ukochanej książki i wlazła pod kołdrę.

- Oj Vikus, Vikus. Udały ci się te dzieci. Tak jak ty pełne determinacji... determinacji.... czerwonej determinacji... Nie, to nie może być Vikore. Jest za mały, żeby takie rzeczy ogarniać, a Cokus nie opanowała portali. To nie ich wina... chyba. - I z takimi rozmyślaniami Pochylona zasnęła. Jednak byli tacy, co nie śpią i dalej knuli

- Cóż. Papier wrócił do właściciela. Ale już go nie potrzebowaliśmy. Dowiedzieliśmy się z niego dużo. - Powiedziała starsza postać

- No tak ale po co wrzucaliśmy zdjęcie do UnderNetu?  - spytała młodsza z osób

- O takich rzeczach powinno się mówić i wiedzieć. A teraz wracajmy do analizy...

///////////////////////////////////////

Nyah~ 
1133 słów!