4.Op school
Eenmaal binnen laat ik mezelf neer ploffen op 1 van debanken die hier plaats vinden in de hal. Jace kijkt wat onwennig om zichheen en begint waarschijnlijk te realiseren dat hij een kansloze weddenschapmij is begonnen. 'Dus, ik eh denk dat ik je geloof. Kan ik gaan?' Ik zie Jaceop zijn lip bijten wat er vreselijk lekker uit ziet. Zelfs bijna lekkerder dan eenpizza, maar het overtreft het net niet. Logisch. 'Nee,loser. Wijgaan even lachen. Want dit is ook mijn eerste keer.' Ik glimlach breed naar hemen hij kijkt nog steeds onwennig terug. Ja, zogaat het niet werken natuurlijk! Ik pak zijn hand vast en neem hem mee naar heteerste beste gangpad dat ik tegen kom. 'Lynn, ik weet dat ik lekker ben, en datje me wilt. Helaas ben jij nou nog al een vreemd geval. Dus ik heb er geenbehoefte aan.' Verschrikt laat ik zijn hand los, alsof het een dode vlieg isdie ik zojuist dood heb geslagen en begin heel hard telachen. 'Wat nou weer?' Ik zie hem bespottelijk naar mij kijken. 'Jace, ik wiljou NIET.' Met de nadruk op 'niet'. Met de nadruk op ''niet''. Hijis nog erger als mij qua fantasie en tot de dag van vandaag was dat ook niemandgelukt, maar Jace heeft het helemaal verpest. 'babe i-' Ik onderbreek hem ruw.'Even voor de duidelijkheid ik ben geen ''babe''.'Zuchtend kijk ik hem aan. 'Babe, ik weet dat je me wilt.' Hij kan ook nietluisteren. Boos steek ik mijn middelvinger op en wil weglopen tot dat ik mebedenk dat het kansloos is. Omdat ik deze weddenschap ben begonnen. 'Jijvervloekte eenhoorn, ik hoop dat je, je krachten kwijt raakt.' Zeg ik grommendtegen helemaal niemand eigenlijk. Terwijl ik nu al weet dat Jace denkt dat hijde eenhoorn is, terwijl dat een beledeging isvoor de eenhoorn, dan voor Jace en glitters! Ik zit weer een gesprek te voerenmet mezelf wat belachelijk is. In één onverwachte actie word ik tegen de deuraangedrukt en worden twee armen langs mijn hoofd gezet. 'Ik hoop voor je dathet niet over mij ging?' Jace zijn hoofd is gevaarlijk lekker dichtbij met zo'nhese grommende stem kijkt hij mij dwingend aan. 'Ik wist dat je het weer zo zouopvatten, maar zoals ik net met mezelf een gesprek had. Kwam ik tot deconclusie het niet om jou gaat.' 'Heel fijn Lynn.' Ik zie een kleineverandering in zijn ogen, wat mij toch doet opluchten. 'Het is voor jou Lyannaen geen andere bijnamen of weet ik veel wat.' Ik kijk hem afkeurend aan, enprobeer daarna te ontsnappen aan zijn greep wat volkomen zinloos is, want hijis o zo cliché sterker. 'Schatje, ik denk dat je voor de helft niet eens weettegen wie je praat.' Hij kijkt mij behoorlijk sexy aan en voor mij is het danbehoorlijk moeilijk om te nadenken. 'Eh, Jace?' Ik zie hoe hij zichzelf slaattegen zijn hoofd. 'Nee joh! Ik ben Sjon.' Ik zucht en ik zie dat zijn spierenverslappen, snel ren ik weg en merk dat het me ook werkelijk echt gelukt is, omweg te komen. Totdat ik tegen een paal aan knal en neerval op de grond. Oeps,ik was iets té enthousiast. 'Lynn?' Vaag hoor ik een stem dichterbij komen.'Vervloekte kabouters. Hun schuld.' Mompel ik zacht. 'Wat?' Ik hoor Jace naastmij zachtjes lachen. 'Helemaal niks.' Zucht ik vermoeid. 'Kan je me helpen.' Ikspreid mijn armen zodat hij mij zo kan optillen, maar nee hoor. Meneer pakt mijbeet in de bruiloftshouding of babyhouding. Ik weet niet hoe de gemiddelde mensdat zegt en hij legt me neer op een pingpongtafel. 'Jij bent echt dommer dan ikdacht.' Hoor ik hem zachtjes mompelen. 'Valt mee, ik zag het niet aankomen.' Ikweet niet of het de bedoeling was dat ik zou reageren, maar ik neem het zekerevoor het onzekere. Geleerd van mij vader. Ik glimlach even. 'Lynn, kunnen weniet weg?' Werd meneer "badboy" nou bang? Ik begin hard te lachen enmerk dat ik daardoor te weinig adem krijg. 'Vervloektekabouters. Is mijn karma nog niet klaar?' Snel leg ik mijn handen op mijn buik,zodat ik kalmeer. 'We gaan nog lang niet weg, nog lange nietnog lange niet.' Zing ik zachtjes en hoop dat de hint duidelijk is, dat wijhier nog eventjes zijn. 'Fuck, laat mij gewoon weg. Ikzie hem dreigend metzijn gezicht dichterbij komen. 'Nee.' Olifant poep,misschien had ik dat niet moeten zeggen. 'O jawel Lyanna.' De manier waarop hijmij naam uitsprak doet mij huiveren. Misschien is hij nog erger als Vince.'Nee, Jace. Echt niet.' Ik probeer geen emoties op mijn gezicht te laten zien.'Lyanna, kijk uit met wat je zegt.' Zijn lichaam en gezicht zit nu heel dichtbij mij. Hoe kan ik in panda's naam nog wat zeggen? 'Sprakeloos. Begrijp ik.Was ik ook toen ik mezelf zag.' Ik zie hem grijnzen. 'Jij bent te hoog vanjezelf, maar hoe hoger je over jezelf bent. Hoe harder je valt.' Ik kijk hemstrak aan. Man! Ik ben eens een mens, en geen fantasierijke wezen. 'Laat mijgaan, je wil niet dat ik verder ga.' Nog steeds is zijn gezicht heel dichtbijdat mij nog steeds niet kan laten nadenken. 'Jace, voordat ik ook maar éénbeweging maak. Wil ik weten of jij loog over je ''onzekere'' en totaal geen"badboy" houding?' Ja, dit was serieus een vraag van mij. Als hijhier over liegt, mag hij nu weg gaan en nooit meer terug keren. Tenminste datik hem nooit meer zie. Ik regel zo voor hem een ruimte reis. Geen enkelprobleem. Als ik hem maar niet zie. Oké, terug naar aarde. Zachtjes maar tochover duidelijk hoor ik hem zuchten. 'Lyanna, soms moet je niet zoveel vragen engewoon nadenken.' Oké, ben ik nou zo dom? Want ik begrijp hier dus geen eneglitter van. 'Huh?' Ik sla mezelf in het gezicht omdat het echt het meest dommeis dat je kan zeggen, naar dat je zo'n antwoord krijgt. 'Lyanna, je vond hetleuk dat je dacht dat jij alles beter wist als mij, dat jij de macht had, en ikmoet zeggen dat ik het echt komisch vond om jou zo te zien, maar je moet niette ver gaan. Want dan word ik mezelf, en dan kan beter oppassen babe. Al weetik dat jij die kant van mij echt goddelijk vind, want dat is van je blik af telezen.' O alle glitterpanda's nog aan toe. Deze heb ik niet zien aankomen en ikweet ook niet zo goed wat ik moet doen. 'Verlaat mij alsjeblieft nu Jace, wantik word echt gek van jou. Totaal niet positief.' Ik kijk hem doordringend aan.'Niemand gaat hier weg.' Ik hoor een zware stem achter Jace. Ik ken die stemuit duizenden. Mijno zo geweldige vader. 'Alle apenpoepjes nog aan toe.'b
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro