Leżenie i oglądanie filmu, przerwał nam dzwonek do drzwi. Westchnęłam cicho i chciałam wstać, ale zatrzymały mnie ręce bruneta.

-Siedź ja pójdę- powiedził i pociągnął mnie spowrotem na sofę.

-Nie, ty siedź.- podniosłam się z kanapy i spojrzałam na niego.- Jak by coś to mam się czym bronić.- powiedziłam ze śmiechem i podniósłam do góry rękę z gipsem. Chłopak zaśmiał się cicho pokręcił głową i powrócił do oglądania filmu.

Podeszłam do drzwi i otworzyłam je mówiąc żeby to było coś ważnego.

Otworzyłam szerzej oczy gdy do środka, bez zaproszenia weszło trzech chłopaków.

-A panowie do kogo?- podniosłam brew do góry i spojrzałam na nich.

-Do Alana.- odpowiedział, któryś.

-Kto przy...?- zaczął Alan, ale urwał gdy zobaczył chłopaków.- Co wy tu robicie?- zapytał zdziwiony.

-Co kumpla już nie można odwiedzić?- zapytał jeden z nich.- Dużo się u ciebie zmieniło.- mówiąc to spojrzał na mnie.

- Można. Mogliście powiedzieć, nastawił bym się do tego psychicznie przynajmniej- dodał ze śmiechem.- Dawno was tu nie było.- przybił z każdym piątkę.- Co was sprowadza?

-Potrzebujemy twojej pomocy- powiedziła jeden z nich.

-W piciu?- brunet podniósł pytająco brew do góry i pokazał na butelki w ich rękach.

-Alan?- zapytałam niepewnie i podeszłam do niego. Stanełam na palcach i szepnęłam mu na ucho.- Kim oni są?

-Wybacz skarbie- powiedział i objął mnie ramieniem w tali. Chłopcy spojrzeli na niego z nie dowierzeniem i zdziwieniem.

-Stary nie mów, że znalazłeś sobie dziewczynę- powiedził ten w szatynowych włosach.

-No...- zaczął Alan, popatrzył na mnie i podrapał się po karku. Kiwnęłam głową widząc pytanie w jego oczach.- Znalazłem. Nadia to jest Bruno- wskazał na szatyna- To jest Dorian- wskazał na chłopaka z włosami pofarbowanymi na zielono- A to jest Zack.- wskazał na chłopaka, który był ogolny prawie na łyso.- Chłopaki to Nadia.

-Nie wierze- powiedział jeden z nich.- A tak mówiłeś, że miłość jest do dupy i nigdy się nie zakochasz.- powiedział kręcąc głową szatyna. Spojrzałam na Alan, na jego twarzy zobaczyłam zakłopotanie.

-Ludzie się zmieniają- powiedział brunet drapiąc się po karku.

-Pogadajcie sobie- powiedziałam z uśmiechem na zachowanie Alana.- Ja idę na górę do sypialni- szepnęłam Alanowi, a na jego twarzy pojawił się łobuzerski uśmiech.- Wal się- syknełam, wiedząc o czym pomyślał.

-Tylko z tobą- szepnął i ścisnął mój tyłek, z moich ust prawie wydobył się jęk, prawie, bo go powstrzymłam.

-Pogadajcie sobie.- powiedziłam tak żeby tamci też usłyszeli.- Tylko go nie upijcie- powiedziłam i pomachałam palcem.- Bo jak to zrobicie to poczujecie gips na ciele.- zaśmiali się na moje ostrzeżenie, a ja razem z nimi. Odwróciłam się i skierowałam się w stronę schodów.

-Niezła dupa- usłyszałam, jeszcze głos, któregoś z chłopaków.

-Trzymaj się od niej z daleka.- odwarknął mu Alan.- Nie dotykaj jej nawet.- Mimowolnie uśmiechnęłam się na to co powiedział.

*****
35🌟+10💬= następny rozdział.