O nieśmiertelnych herosach opowieść ta głosi, na próżno szukających chwały. Miłosne szepty w otchłaniach czasu przepadły, a kapryśny i niewruszony los kpi sobie z nich. Z oddali wpatrując się w świat wspominając melodie serca usilnie prą naprzód. Póki miłość w popiół nie obróci ich. Lud żądał sprawiedliwości i wysoko wnosił swoje sztandary. Odrzucając los z minionych lat. Z ciemnością do samego końca walcz. Nieustraszonym zwycięzczą stane się ja. Po wygraną idź póki ci starczy sił. Czekając na świt który przegna jarzmo nocy.