okurken eglenirsiniz umarim cocukluk yeonkai ile karsinizdayim..

iyi seyirler 🫶🏻🧡

Uyandığımda duyduğum tek şey ateş böceklerinin vızıltısıydı. Pencere sonuna kadar açılmış, bir yastık ve perdenin sağ tarafı önüne konulup koltuk ile duvar arasına sıkıştırılmıştı. Sineklik takılı olmadığı için geçen her saatte 38 sinek daha misafirimiz oluyordu.

Tavana bakıyordum. Henüz kararmamıştı. Ama rengi biraz değişmişti. Koltuğun başını tutup kendimi kaldırdım, bakışlarımı üzerinde en sevdiğim örtünün ve saylangoz deneylerimin bulunduğu hamağımdan ayırıp birazcık daha yukarı baktığımda haklı olduğumu gördüm. Güneş önümdeki tepenin arkasına saklanmıştı, hâlâ saklambaç mı oynuyorduk yoksa? Ona çok önceden ara verdiğimizi söylemem gerek.

Hyuka ile oynadıktan sonra bayağı yorulduğumu fark edip eski salonun koltuklarından cama yakın olana uzanmıştım. Yenisini tercih etmezdim, eskisinin hem kokusunu hem de çıkardığı gıcırtıyı özlüyordum. Sırf onları atmasın diye anneme çok kez yalvarmıştım. O da beni kırmayıp onları olduğu gibi bırakmıştı.

Her yorulduğum an oraya gider uzanırım tıpkı şuan yaptığım gibi. Alt kısmındaki bölmelerde oyuncak olsun, yorganlar olsun, ıvır zıvır olsun her bir kısmını adım gibi bilirim. Halının üzerindeki şekiller ezberimdedir ve üzerlerinde sürekli Hyuka ile seksek oynarız.

Dediğim gibi hava kararmamıştı, ve bu hâlâ onunla yaptığımız planı gerçekleştirebileceğimiz anlamına geliyordu. Belki oraya gidince yüzebilirdik de, bu saatlerde deniz hâlâ sıcak oluyor. Hem de son saatlerini yaşarken dalgalar artıyor bu sayede de ben Hyuka ile çakıl taşlarının ve kumların birleştiği noktaya oturup onlarla sörf yapabiliyoruz.

"Anne! Hyukayı arayabilir misin lütfen? Onunla birlikte karetta karettaları görmeye ve denize götürmeye gidecektik. Geleceğime dair onu haberdar etmeliyim."

"Olur hayatım, gel birlikte arayalım."

Cebinden çıkardığı telefonunu benim göremeyeceğim şekilde çevirip şifresini girdi. Sırf ben öğrenmeyeyim diye.

"Alo?"

"Hyukanın annesi!"

"Ah Yeonjuncum, efendim canım?"

"Bugün Hyuka ile karetta karettaları görmeye gideceğimize dair birbirimize söz vermiştik!"

"Evet evet, Hyuka da bundan bahsedip duruyordu. O da çok heyecanlandı."

"Yeonjunnie!"

"Hyuka dom-dom!"

"Ama yanınıza Lea da gelsin, size göz kulak olacak biri gerekiyor."

"Tamam! Hadi hemen gidelim."

"Görüşürüz de bebeğim."

"Görüşürüz Yeonjunnie!"

"Bay bay Hyuka dom dom!"

🦁

"Hyuka dom dom! Buldum seni!"

"Heyy! Yeonjunnie! Gel sarılalım!"

Önünde paçalarını sıvamıs kot tulumuyla, üst iki dişi henüz çıkmamış, kahkülleri yüzünden kaşları yokmuş gibi görününce 'Tom Sawyer'ı anımsatan turuncu saçlı sevimli çocuğa kocaman sarıldı.

"Lea ve ben karettaları aldık! Gel bak sana da göstereyim!"

Eli çamur içinde olan çocuğun gösterdigi yere baktı.

"Ama bunlar çok tatlı! Açlar mi acaba onlara yemek versek mi?"

"Sen onlari besleyeceğine kendini besle Yeonjuncum, bir deri bir kemik kalacaksın yoksa."

"Ya Lea!"

"Hahaha, şaka şaka canım.."

🦙🪇

evet evet, kisa oldu farkindayim ama onemli degil benim icin, onemli olan yazdiklarimi hissedip hosunuza gitmesi

umarim begenmissinizdir hepinizi optum hoscakalin,, 🐇👋🏻