paremusofobia - lęk przed słuchaniem muzyki pokolenia rodziców

Anthony nie spędzał za wiele czasu w towarzystwie ojca, a z tych krótkich, wspólnych chwil, których nie spędzili na kąśliwych docinkach, skutkujących kłótniami, zapamiętał szczególnie muzykę. Ulubione utwory Howarda i Marii Starków zawsze cicho brzmiały w tle, bez względu na okoliczności.

Tony często łapie się na tym, że nuci pod nosem piosenki, które zapamiętał dzięki temu, iż jego rodzice puszczali je w kółko. Wówczas odczuwa potrzebę jak najszybszego sięgnięcia do barku, przypomina mu się wszystko, co miało związek z rodzicami, a szczególnie trauma po ich śmierci, której nie potrafi przepracować przez całe swoje życie.

Wystarczy tylko puścić dowolny kawałek z tamtych lat, a Anthony sztywnieje i zaciska dłonie w pięści, nieszczerze się uśmiecha i po szybkich przeprosinach udaje się na chwilę do łazienki, aby choć w części doprowadzić się do porządku i nie pęknąć przy kimś, pokazać swojej słabej strony w tak prostej rzeczy jak muzyka.

Tony pochyla się wtedy nad umywalką i krzywo uśmiecha się do lustra, gdy uświadamia sobie, jaki wpływ na jego życie mają zwykłe, stare utwory.