- Dzień dooobry - mówię schodząc na dół.

- Dzień dobry Lola - kobieta pogodnie się uśmiecha w moją stronę i podaje kubek - Jak się spało ?

- Prawie dobrze, gdyby nie Leo który prawie zrzucił mmie z łóżka - śmieje się i siadam przy stole.

- Cieszę się, że jesteście razem. Naprawdę jesteś niesamowitą dziewczyną i po prostu wiem co mój syn w tobie widzi

- Niech pani mnie nie zawstydza - stwierdzam i czuje jak moje policzki zaczynają płonąć.

- Moja mama ma rację - ni z owąd koło nas pojawia się chłopak - Miła, zabawna, czasem cięty język, ma swój charakterek, piękna i tylko moja - uśmiecha się delikatnie i muska moją skroń - A tak z innej strony. Co na śniadanie ?

- To co sobie zrobisz - opowiada jego rodzicielka - Masz 17 lat synu. Czas nauczyć się w końcu gotować nieprawdaż ? Kiedyś będziesz miał swój własny dom i kobieta nie będzie co chwile gotować.

- Dobra zrozumiałem aluzję - podnosi ramiona do góry w obronym geście, a ja się cicho śmieje.

- A co to za rodzinne spotkanie ? - nagle do kuchni wchodzi ożywiona dziewczyna, a za nią Yuki.

- Jak już robię śniadanie to co kto chce ? - pyta chłopak i opiera się o blat.

- Jaa nic - mówię na co zostaje skarcona wzrokiem.

- Lola nie wyjdziesz z tego domu bez zjedzenia śniadania

- Leondre noo weź.

- Przykro mi aniołku, ale nie.

- Macie musli i jogurt ? - pytam poddając się.

- Musli z jogurtem oraz owocami ? - przytakuje dodając, że zbyt bardzo mnie zna. - Jesteśmy razem od 3 miesięcy to normalne, że wiem co jesz.

- Co jeszcze wiesz ? - pytam, a on się śmieje.

- Bardzo dużo i to ciekawych rzeczy aniołku - uśmiecha się cwanie, a ja nie moge nic poradzić, że czuje jak mój żołądek robi fikołka.

- Ja chce to samo co Lola - dodaje Tilly wyrywając nas z dziwnego napięcie.

- Mamo ?

- Ja już jadłam - uśmiecha się lekko i wstaje - Idę do pracy. Nie rozwalcie domu.

- Jesteśmy ostrożni - mówi pełny powagi chłopak, a ja prycham śmiechem. Patrzy się na mnie z pytaniem, a ja jeszcze bardziej zaczynam się śmiać. Mówi, że jest ostrożny, a ostatnio mało co nie pękła mu prezerwatywa z całego pośpiechu.

- Później ci powiem - mówię nadal rozbawiona i w tym samym czasie dostaje moje śniadanko - Możesz mi częściej gotować.

- Jezu wtedy byłby cud. Uwierz Mi Lola, ale mój brat nie jest jakoś skłony do gotowania. W wakacje żył na samym fast-foodach.

- Powiedz mk gdzie ty to wszystko mieścisz ? - pytam, a on pokazuje na swój umięśniony brzuch śmiejąc się - Chce twój metabolizm.

- Aw aniołku - mówię i całuje mnie w czoło.

- Jesteście obrzydliwie uroczy.

- Też kiedyś będziesz miała chłopaka - mówi, a dziewczyna się spina co jej brat zauważa - Tilly nie chcesz mi czegoś powiedzieć ?

- Ups chyba telefon mi dzwoni - śmieje się sztywno i mało co się nie wywraca z tego pośpiechu.
Kręce głową rozbawiona i wsadzam kolejną łyżeczkę do ust.

- Lola nie wiesz o co jej chodziło ? - pyta marszcząc brwi jak to ma zwyczaju.

- To moja i Tilly słodka tajemnica skarbie - mówię na co wzdycha i odchyla głowę do tyłu. - Masz jakieś plany ?

- Zapewnie prześpie resztę dnia - wzrusza ramionami i spogląda się na mnie kątem oka - Właśnie dlaczego się tak śmiałaś ?

Wstaje od stołu, odnoszę miseczkę i wracam siadając mu na kolanach.

- Stanika nie masz ? - jego oczy dziwnie zaczynają błyszczeć.

- Zauważ, że spałam i nie miałam zamiaru kisić się w nim. To jest norma, że kobiety zazwyczaj nie śpią w biustonoszu - przekręcam oczami - Pamiętasz nasz ostatni raz ? Nie ten jak byłeś w trasie.

- Naprawdę śmiałaś się z tego jak mi gumka pękła ?

- Z twojego krzyku po tym - śmieje się, a on jęczy.

- Naprawdę dobrze, że jesteś na tych tabletkach. A i nie wspominaj nikomu o tym. - na jego słowa zagryzam policzek i patrzę się na niego niewinne - Lolaaa naprawdę ?! Komu

- Mira wie o tym i Jess chyba też - wzruszam ramionami i całuje jego policzek.

Naprawdę jego reakcja wtedy była prze zabawna. Jego oczy się rozszerzyły, a później zaczął krzyczeć i przeklinać, że w takim momencie. Najwięcej było śmiechu, kiedy nie mógł znaleźć opakowania. W końcu wyszło tak, że musiał iść do sklepu po nie.

- Jezu teraz będą mieli beke ze mnie - mamroczę i wstaje wraz ze mną, a ja piszczę i oplatam go nogami.

- No wiesz umcia umcia pękła gumcia - śmieje się ponownie i kładę głowę w zagłębieniu jego szyi.

- Lola - warczy i daje mi klapsa.

- Czy ty chcesz być Christianem ?

- No wiesz kiedyś możemy to spróbować

- Po moim trupie

×××

W sumie idk, ale trochę się śmieje się  tego rozdziału. Co myślicie ? Do następnego ❤