Człowiek
Czasami tak trudno uwierzyć mi
Że jestem człowiekiem
Tak bardzo mnie zawsze dziwują
Moje wszelkie emocje
Dążyłam do niewzruszenia
Bycia z kamienia
I jak mną czasem targa
Zazdrość czy miłość
Złość oraz smutek
To się dziwuję, dziwuję
Żem jednak człowiekiem
Bo zwykle jednak jestem
Kamień
A jednak jestem
Jestem człowiekiem.
250521
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro