Gran wszedł do sali, już od progu widząc podświetlone cztery z pięciu tronów.

-Spóźniłeś się na zebranie Gran - ziewnął Burn - Zdążyłem się znudzić.

-Co z tymi całymi karami za spoźnianie się - mruknął Gazelle - Może pora je wprowadzić od dzisiaj?

-Nie wymądrzajcie się tak, byłem u ojca - usprawiedliwił się wchodząc na swój podest.

-Ojca, ojca, ojca ciągle to samo - wywrócił oczami Reize - Proponowałbym powiększenie tronu, bo niedługo twoje ego się na nim nie zmieści...

Burn parsknął śmiechem, i mrugnął do niego, widząc zirytowanego kapitana Gai.

-Czy możemy już przejść do ważniejszych rzeczy? - mruknął zielonooki, starając się uspokoić.

-Właściwie to nim przyszedłeś, zdążyliśmy wszystko ustalić - stwierdził Desarm.

-Dokładnie, mamy wolne chłopaki, a no i ty śnieżynko! - krzyknął Nagumo.

-Jeszcze raz tak do mnie powiesz, a nie dożyjesz jutra - powiedział chłodno srebrnowłosy.

Po chwili w pomieszczeniu został tylko Gran, i Reize stojący w drzwiach.

-Gran-sama? - mruknął niepewnie.

-Czego?! - warknął na niego, aż zielonowłosy podskoczył.

Czarnooki patrzył na niego przez chwilę, i po namyśle opuścił zawiedziony wzrok.

-Już nic - szepnął - Przepraszam za zajęcie Ci czasu - wyszedł zamykając za sobą drzwi.

Czerwonowłosy westchnął i ruszył za nim.

-Reize no poczekaj! - krzyknął.

Wybiegł na korytarz, ale nigdzie nie dostrzegł chłopaka.

-Super - westchnął.

-Co jest takie super Gran? - usłyszał za sobą - Może to, że czekamy od 20 minut aż kapitan raczy przyjść na trening.

-Daj mi spokój Reina - wywrócił oczami - Naprawdę nie wszystko się kręci wokół ciebie.

Niebieskowłosa zakrztusiła się i wskazała na niego palcem.

-Opuść tę rękę, bo wywalę Cię z drużyny - mruknął idąc prosto.

Minął zakręt, ale na korytarzach były same pustki.

-Gdzie poszedłby zirytowany mną Reize? - zastanowił się i przystanął - Nie mam bladego pojęcia...

-Jesteś beznadziejny - usłyszał zza rogu.

Przeszedł kilka kroków i z zadowoleniem zobaczył siedzącego na parapecie chłopaka.

-Nie powinieneś się tak do mnie zwracać - mruknął zaczepnie.

Chłopak wywrócił oczami, i zepsuł swoją fryzurę, związując włosy w kucyka.

-Możemy porozmawiać normalnie? - mruknął, wyglądając za okno.

Gran zamrugał zdziwiony i przechylił głowę.

-Normalnie czyli jak?

Reize opuścił ręce i przymknął oczy.

-Nieważne... To chyba nie ma sensu, masz rację...

-Ej, czekaj! - krzyknął za nim zaczął go gonić - Chcę pogadać!

-Przestań za mną biegać - westchnął zielonowłosy.

-Reize!

-Idź sobie!

-Zachowujesz się jak dziecko Mido - wydusił w końcu Gran, opierając ręce na kolanach.

Czarnooki uniósł kącik ust, i spojrzał na niego przez ramię.

Gran otrzeźwiał i zrozumiał co powiedział przed chwilą.

-Wybacz, pomyliłem się - podrapał się po plecach.

-Przecież tak mam na imię - mruknął Reize z ciepłym uśmiechem - Chciałem pogadać z Hiroto, a nie z Granem i jego kompleksem wyższości.

-Zdajesz sobie sprawę, że mnie obraziłeś? Drugi raz - zauważył chłopak.

Jego rozmówca tylko wzruszył ramionami.

-No dobra - westchnął - To chodź Mido - uśmiechnął się i pociągnął go za sobą - Musimy się przebrać!

°°°°°°°

Kilka godzin później...

-Hiroto? - mruknął Midorikawa - Ze wszystkich miejsc...

-Wesołe Miasteczko! - krzyknął Kiyama - Idealne miejsce na rozmowę.

-Dobry Boże - mruknął Mido, po chwili zostając pociągnięty przez przyjaciela - Gran to twój bliźniak czy masz zaburzenia osobowości? - szepnął pod nosem.

-Także o czym chciałeś pogadać?

-Masz na myśli to jakim się stałeś bufonem? - uniósł brew Ryuuji.

Czerwonowłosy westchnął i pokręcił głową.

- To nie tak...

-Bierzesz to wszystko trochę za poważnie... Przyznaję też brałem to do siebie, ale przecież na mojej przegranej świat się nie kończy, bardziej mnie uderzyło to, jaki jestem słaby - mruknął Midorikawa.

Hiroto uniósł brew i chwycił go za rękaw aktywują swój tryb ochronny.

-Ej, to nie jest prawda - spojrzał na niego - Jesteś bardzo dobrym kapitanem, bo zawsze dbasz o dobro drużyny, jesteś też najszybszy z nas wszystkich

-I jestem w najsłabszej drużynie - uniósł brew, posyłając mu krzywy uśmiech.

-Taaaak, ale za to każda łącznie z Gają stoi w miejscu, a Gemini Storm robi postępy, i to bardzo szybkie - przechylił głowę - Teraz gdy każdy jeszcze uczestniczy w projekcie, wy możecie skupić się na sobie i nawet wyprzedzić resztę

-Nawet Ciebie? - zaśmiał się Mido.

-Oj nie! Ja jestem nie do pokonania - podniósł ręce do góry i obrócił się jak baletnica.

-Jasne - zaśmiał się zielonowłosy i uderzył go lekko w ramię, już bardziej rozluźniony - Dzięki Hiroto...

Hiroto zmierzył go wzrokiem i uśmiechnął się pod nosem.

-Brakowało mi tego - mruknął po chwili namysłu.

Ryuuji usiadł na ławce i poklepał miejsce obok siebie.

-Czego konkretnie? Robienia z siebie idiotów w wesołym miasteczku? - spytał.

-Posiadania przyjaciół - czerwonowłosy zamknął oczy i uśmiechnął się - Szczególnie ciebie.

Siedzieli chwilę w ciszy, patrząc na biegających na atrakcje ludzi.

-Wiesz... - zaczął Mido, zakładając nogę na nogę i posyłając mu niewinny uśmieszek - Przyjaciół nie traci się tylko przez chwilowe bycie nadętym bufonem z kompleksem wyższości i ego większym niż układ słoneczny.

-Dzięki Mido - zaśmiał się zielonooki - Ale prawda... Tak było.

-I pewnie będzie - westchnął Ryuuji, przeciągając się - Nie ukrywajmy, wielki kapitan przyszłego Genesis nie może sobie pozwolić na marnowanie czasu - mruknął.

-Mido...

-Ale rozumiem... - przerwał mu znów przyjaciel i spojrzał na niego z uśmiechem - Kiedy to wszystko się skończy, nie ważne jak, nadal będę czekał na nasz wspólny mecz - podał mu rękę - Na równych pozycjach.

Patrzyli na siebie chwilę, po czym Hiroto zignorował rękę przyjaciela i przytulił się do niego, po chwili czując jak ten rozluźnia się i też go obejmuje.

- Też będę czekał - uśmiechnął się Hiroto i z zadowoleniem spojrzał w na nowo szczęśliwe oczy przyjaciela.

°°°°°°

-Hiroto, czy to nie jest ten chłopak z Raimon? - zdziwił się Mido.

-Gdzie? - rozejrzał się Kiyama.

-Tam w tej restauracji - wskazał przed siebie - Chyba go nie było za pierwszym razem... Jak mu tam, Ichinose?

-A gdzie on, tam reszta Raimon - mruknął Hiroto - Lepiej się zmywajmy...

-Jasne Gran-sama! - uśmiechnął się Mido.

-Zrób mi przysługę i przestań mnie tak nazywać - wywrócił oczami.

-Serio? - zdziwił się.

-Tak, jedynie na spotkaniach, żeby reszta nie wykorzystała nas przeciwko sobie - kiwnął głową i pociągnął go za budynek.

-Myślisz, że byliby do tego zdolni? - zdziwił się czarnooki.

-Jak mówiłeś każdy się zmienił - stwierdził chłopak - Jak wszystko się skończy, znów będą wszędzie biegać i wszystko rozwalać.

-I spisywać ode mnie biologię - dodał Mido - Pomyśleć, że można się tak zmienić...

-Co nie? Czy oni będą grać mecz, o to czy ta wariatka zostawi sobie Ichinose?

-Miłość od pierwszego wejrzenia - skwitował Mido.

-Nigdy nie zrozumiem dziewczyn - westchnął Hiroto - Wracamy? Reina urwie mi głowę jeśli nie pojawię się na wieczornym treningu.

-Ta, lepiej chodźmy, wolę cię z głową niż bez - zaśmiał się Mido.

-Bardzo śmieszne! Ona jest nienormalna!

-Gdy byliśmy młodsi, robiła mi warkoczyki na włosach - przypomniał Mido - Ostatnio przyszła pożyczyć szczotkę

-Serio? - zdziwił się czerwonowłosy, biorąc piłkę.

-Ta, to tylko się tak wydaje, ale nie da sie zmienić z byle powodu - przechylił głowę - Możesz jej przekazać, że chcę ją spowrotem.

-Masz jeszcze osiem innych...

-Ale ta jest zielona - skwitował, jakby to było wyjaśnienie wszystkiego.

-Jaaaaasne

Przenieśli się do pokoju zielonowłosego w akademii, i ruszyli do drzwi.

- Widzimy się na zebraniu? - spytał Hiroto.

-Jeśli się znowu nie spóźnisz - chłopak posłał mu wredny uśmiech.

-To był JEDEN raz!

-O jeden raz za... - otworzył drzwi i zamrugał szybko - Hej Burn, jak życie?

Złotooki zmierzył ich wzrokiem, po czym spojrzał bezradnie na stojącego obok Gazela z pytaniem w oczach.

-Chciał pożyczyć książkę od biologii - wyręczył go srebrnowłosy, po czym popchnął kapitana Prominence przed siebie - Wróci po nią jutro, miłego dnia czy coś.

-Książkę od biologii?! - usłyszeli jeszcze krzyk Nagumo z korytarza - Ja nienawidzę biologii!

-To co miałem powiedzieć?!

-Cokolwiek innego!

Dwójka kapitanów zamrugała i spojrzała po sobie, wybuchając śmiechem.

-Ta... Niektórzy zdecydowanie się nie zmieniają - mruknął Hiroto - Do jutra Midori!

-Do zobaczenia - mruknął chłopak, patrząc za odchodzącym przyjacielem, i widząc jak znika za rogiem - Tęskniłem idioto...

____________
Następny rozdział -
Akademia Aliea|Chaos, już niedługo.
Czytaj. Miejmy nadzieję, że nie za rok bo jeszcze go nie napisałam ^^